Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wywieść — kogoś w pole zob. pole 5 … Słownik frazeologiczny
wywieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wywodzić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… … Słownik języka polskiego
wywieść [wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pole {{/stl 13}}{{stl 7}} oszukać kogoś w przebiegły, sprytny sposób; zwieść, zmylić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszust wszystkich wywiódł w pole. Wyprowadzić w pole przeciwnika. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywodzić — → wywieść … Słownik języka polskiego
wywodzić — Wywieść kogoś w pole zob. pole 5 … Słownik frazeologiczny
wywodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wywodzićdzę, wywodzićdzi, wywodzićwódź, wywodzićdzony {{/stl 8}}– wywieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wywodzićwiodę, wywodzićwiedzie, wywodzićwiedź, wywodzićwiódł, wywodzićwiodła, wywodzićwiedli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… … Słownik frazeologiczny
okpić — dk VIa, okpię, okpisz, okpij, okpił, okpiony okpiwać ndk I, okpićam, okpićasz, okpićają, okpićaj, okpićał, okpićany, pot. «wywieść w pole, oszukać, zwieść kogoś» Okpić kogoś przy grze w karty. Okpić kogoś na parę tysięcy złotych. okpić się… … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
